Менің түсінігімде проза жанры қиындықтарға жолықты деген, табан тіреп тұра алмайтын нәрсе. Негізі, проза «әмбебап формаға ие» өнер түріне жатады. Ол қоғамдық қажеттіліктен, қиялдан және ақталудан тұрады. Ол шек-шегараларды атап өте алады. Алуандықтан тұратын табиғат дүниесінің тап өзі сияқты. Онда дәлдік бар. Оның дәлдігі шындық пен қиялдың қатысынан тұратын өзгеше дәлдік. Басқаша айтқанда ерекше өткір дәлдік.